De voorste kruisband wordt hersteld met behulp van de onderstaande operatie technieken:
Lichaamseigen weefsel (autoloog materiaal):
- Hamstring Techniek (pezen aan de binnenzijde van de knie)
- Patellapees Techniek (het centrale 1/3 van de kniepees met twee aangrenzende botblokjes)
- Quadriceps pees Techniek (het centrale 1/3 gedeelte van de pees van de vierkoppige bovenbeenspier)
Donor weefsel (weefsel van een overleden persoon of homoloog materiaal):
- Donor kniepees
- Donor achillespees
- Donor hamstrings
- Donor tibialis anterior/posterior pees
Alles voor de kruisband revalidatie! Training, kleding en meer.
Imiddels is bij kunststof materialen (Dacron, polyester, Goretex e.d.) aangetoond dat deze structuren niet langdurig functioneren en uiteindelijk in een groot percentage falen. Op de foto zijn de restanten te zien van een opnieuw gescheurde kunststof kruisband ook wel xenograft genoemd. Kunststof materialen worden in Nederland dan ook niet meer gebruikt!
Op de gedeelde eerste plaats staan de eigen kniepees en de hamstrings. De resultaten van de behandeling met deze structuren doen niet voor elkaar onder. Wereldwijd is een langzame verschuiving gaande in de richting van hamstrings. Bij deze techniek worden de pezen van de semitendinosus en gracilis spier gewonnen en wordt een vierbundel peestransplantaat gemaakt dat zelfs sterker blijkt dan de originele voorste kruisband.
De indicaties voor hamstrings zijn: een smalle kniepees (<20 mm), een korte kniepees (patella baja of infera), hurkend of knielend werk, historie van patellofemoraal pijnsyndroom, ziekte van Osgood-Schlatter en “jumpers knee”, toestand na kniepeesruptuur en bij een recidief voorste kruisband scheur na gebruik van de kniepees.
De contra-indicaties voor hamstrings zijn mediale band instabiliteit, toestand na een mediale band hersteloperatie en soms de toestand na hechten van de mediale meniscus. Een enkele keer is de kwaliteit van de pezen onvoldoende (Gracilispees) en wordt om die reden gekozen voor de kniepees of de rectuspees.
De nieuwe kruisband wordt met behulp van metalen of langzaam oplosbare (bioresorbeerbare) schroeven vastgezet in de geboorde tunnels in het bovenbeen en scheenbeen daar waar de oorspronkelijke kruisband zich bevond. Op de foo geven de roze pijlen op de röntgenfoto geven de boortunnels aan. De schroeven zijn niet zichtbaar op de gewone röntgenfoto en lossen in de loop van één tot drie jaar op waarbij zij gedeeltelijk door bot worden vervangen. Er zijn diverse fixatie technieken in gebruik. De operatie wordt met behulp van een kijkoperatie uitgevoerd en duurt ongeveer één tot anderhalf uur.
De nieuwste generatie schroeven (biocomposiet schroeven) is gemaakt van hydroxyapatiet en tricalciumfosfaat en lost niet op maar wordt langzaam vervangen door het eigen bot (osseo-integratie). Dit proces beslaat een periode van drie tot vier jaar. Op de foto rechts is de biocomposiet schroef in de tibiatunnel nog net herkenbaar en grotendeels opgenomen in het omliggende bot.
bron: kniechirurgie.nl
